Alarm pożarowy (przegląd, naprawa), instalacja sygnalizacji pożaru

2.1. W każdej placówce, zarządzeniem lub dekretem administracyjnym, należy wyznaczyć:

• osoby odpowiedzialne za obsługę, naprawę i konserwację sprzętu;
• stróż, który przez całą dobę opiekuje się urządzeniem.

NOTATKA. Jeżeli urządzenie sygnalizacji pożaru jest podłączone do scentralizowanej konsoli monitorującej organizacji utrzymania ruchu, dozorca jest przydzielany do monitorowania urządzenia tylko w godzinach pracy obiektu.

2.2. Personel obiektu, który nie jest w stanie wykonywać lub organizować całodobowej obsługi technicznej sprzętu, musi zawrzeć umowy z odpowiednią wyspecjalizowaną organizacją konserwacyjną, która ma licencję na wykonywanie takich prac.

2.3. Zawarta z wyspecjalizowaną organizacją utrzymania ruchu umowa na naprawę planową i konserwację nie zmniejsza odpowiedzialności zarządców obiektu (pracodawców) za eksploatację obiektu.

2.4. We wszystkich przypadkach jakość wykonanej pracy sprawdza osoba odpowiedzialna za obsługę urządzenia.

2.5. Osoba odpowiedzialna za obsługę urządzenia musi:

• zapewnić wykonanie zaplanowanych prac naprawczych i konserwacyjnych urządzenia oraz ich jakość;
• kontrola wykonywania prac naprawczych i konserwacyjnych przez osoby certyfikowane zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pracy, obsługi technicznej urządzeń, montażu i bezpiecznej eksploatacji urządzeń elektrycznych i zbiorników ciśnieniowych;
• zagwarantować działanie urządzenia;
• sprawdzić klapę dymową
• przeprowadzenie szkolenia personelu obsługującego obiekt i wachmanów;
• nauczyć lub poinstruować pracowników (mieszkańców) co należy zrobić, gdy automatyka przeciwpożarowa zacznie działać;
• sprawdzić świetliki dachowe z poliwęglanu
• przygotować dokumentację niezbędną do eksploatacji urządzenia i kontrolować, czy jest ona stale i prawidłowo wypełniana;
• terminowo informować państwowe organy nadzoru przeciwpożarowego o przypadkach zadziałania i niesprawności urządzeń (załącznik 2);
• poinformuj:

a) producent lub sprzedawca (dystrybutor) o niekompletnych, niskiej jakości i niestandardowych urządzeniach i urządzeniach;

b) organizację instalacji o wykrytych pracach niespełniających norm lub odchyleniach od projektu, jeżeli nie są one uzgadniane z projektantami i terytorialnymi organami państwowej ochrony przeciwpożarowej;

c) wyspecjalizowaną organizację wykonującą zaplanowane prace naprawcze i konserwacyjne w ramach umowy, dotyczące nieterminowej i niskiej jakości naprawy i konserwacji urządzenia.

NOTATKA. We wszystkich przypadkach informuje się o tym również terytorialne państwowe organy ochrony przeciwpożarowej.

2.6. Personel serwisowy musi znać zasadę działania urządzenia, przestrzegać wymagań niniejszych zasad, instrukcji obsługi, dokumentacji technicznej producenta firmy, a także „Zasad technicznej obsługi urządzeń elektrycznych konsumenckich”, ” Zasady bezpieczeństwa eksploatacji urządzeń elektrycznych”, „Zasady instalacji i bezpiecznej eksploatacji zbiorników ciśnieniowych”.

2.7. Personel serwisowy i wachtowy, którzy zauważą naruszenia wymagań niniejszego regulaminu lub awarie urządzenia, muszą niezwłocznie powiadomić osobę odpowiedzialną za eksploatację urządzenia i podjąć działania w celu usunięcia awarii.

2.8. Personel serwisowy musi wykonywać regulacyjne prace konserwacyjne, naprawy oraz wypełniać należącą do niego dokumentację eksploatacyjną.

2.9. Podczas eksploatacji, a także podczas wykonywania dozorowych prac konserwacyjnych i napraw, zabrania się używania urządzeń automatyki przeciwpożarowej produkcji zagranicznej, które nie posiadają dokumentu zgodności uznawanego w Polsce, do wykonywania prac, które zakłóciłyby normalny tryb pracy urządzenie.

2.10. W czasie wykonywania czynności regulacyjnych utrzymania technicznego, podczas których konieczne jest wyłączenie urządzenia, administracja obiektu musi zapewnić bezpieczeństwo przeciwpożarowe chronionego obiektu. Jeżeli prace te trwają dłużej niż wynika to z przepisów technicznych utrzymania ruchu, należy o tym poinformować terenowe państwowe organy ochrony przeciwpożarowej.

2.11. Strażnicy muszą wiedzieć:

• charakterystyka techniczna i zasady działania urządzeń przeciwpożarowych, pomieszczeń, w których są zainstalowane;

– jak sprawdzić działanie urządzenia;

• jakie działania należy podjąć, gdy system kierowania ogniem zacznie działać;

– procedura zarządzania dokumentacją;

– wymagania ich obowiązków oraz instrukcje obsługi urządzenia.

SZKOLENIE PRACOWNIKÓW SERWISOWYCH I STRAŻNIKÓW

3.1. Wyznaczony pracownik odpowiedzialny za eksploatację obiektu odpowiada za przeszkolenie personelu obsługi i wachmanów.

3.2. Przed przystąpieniem do samodzielnej pracy personel serwisowy musi zdobyć wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne, zapoznać się z tymi zasadami, dokumentacją projektową, zarządzaniem dokumentacją operacyjną, wymaganiami dotyczącymi działania urządzenia firmy, procedurami konserwacji i napraw, instrukcjami pracy, „Zasady dotyczące instalacja urządzeń elektrycznych”, „Zasady technicznej eksploatacji konsumenckiego sprzętu elektrycznego”, „Zasady bezpieczeństwa eksploatacji urządzeń elektrycznych”, „Zasady instalacji i bezpiecznej eksploatacji zbiorników ciśnieniowych”.

3.3. Szkolenie personelu obsługi i wachmanów odbywa się według opracowanego programu zatwierdzonego przez kierownika placówki.

3.4. Raz w roku, podczas szkolenia, wiedzę personelu obsługi i strażników musi sprawdzać komisja powołana na polecenie kierownika placówki. Wyniki testu wiedzy są zapisywane w czasopiśmie (Załącznik 3).

3.5. Personel wyspecjalizowanych organizacji obsługowych jest szkolony zgodnie z procedurą ustaloną przez te organizacje. Osoba odpowiedzialna za eksploatację obiektu musi zapoznać personel serwisowy wyspecjalizowanych organizacji ze specyficznymi wymaganiami obiektu.

3.6. Wiedza osób, które naruszyły wymagania niniejszych zasad, musi zostać ponownie sprawdzona i odnotowana w dzienniku

DOKUMENTACJA TECHNICZNA

4.1. Osoba odpowiedzialna za obsługę urządzenia musi posiadać następujące dokumenty:

1) projekt i rysunki wykonawcze urządzenia;

2) akty uruchomienia urządzenia;

3) paszporty urządzeń i sprzętu;

4) wykaz zainstalowanych urządzeń, zespołów, urządzeń i innych środków zautomatyzowanych;

5) paszporty do napełniania butli urządzeń gaśniczych;

6) instrukcję obsługi urządzenia;

7) wykaz prac regulacyjnych związanych z konserwacją techniczną urządzenia;

8) harmonogram konserwacji;

9) dziennik rozliczeniowy konserwacji i napraw sprzętu (załącznik 4);

10) dziennik zmian strażników (załącznik 9);

11) harmonogram pracy wachmanów;

12) dziennik rozliczeń awarii sprzętu (załącznik 1);

13) dziennik ewidencji masy butli urządzenia gaśniczego wypełnionych mieszaniną gaśniczą;

14) instrukcje urzędowe;

15) odpis zarządzenia lub zarządzenia powołującego osoby określone w pkt 2.1 niniejszego regulaminu.

4.2. Dokumentację do pkt 1, 3 i 4 opracowuje i przekazuje organizacja instalująca, pkt 5 – organizacja, która napełniła butle, pkt 7, 8, 9, 12, 13 – administracja obiektu (w przypadku prac naprawczych i konserwacyjnych urządzenie wykonuje wyspecjalizowana organizacja, wówczas obiekt koordynuje dokumentację lub wspólnie z nią przygotowuje), pkt 2, 6, 10, 11, 14, 15 – administracja obiektu.

4.3. Arkusze logów dokumentacji technicznej muszą być zszyte, ponumerowane i ostemplowane oraz potwierdzone podpisem osoby odpowiedzialnej za eksploatację urządzenia.

4.4. Wykaz dokumentacji technicznej, uwzględniający specyficzne warunki obiektu, może ulec zmianie po uprzednim uzgodnieniu z państwowymi organami ochrony przeciwpożarowej.

4.5. Dokumentacja techniczna przygotowana przez administrację obiektu musi być przeglądana nie rzadziej niż raz na trzy lata lub w przypadku zmiany warunków eksploatacji.

URZĄDZENIA GAŚNICZE, STACJE I POMPY GAŚNICZE

5.1. Urządzenia gaśnicze dzielą się na wodę, pianę, wodę z dodatkowymi składnikami oraz urządzenia gazowe według materiałów gaśniczych. Parametry wodnych urządzeń gaśniczych z dodatkowymi komponentami określa się analogicznie jak wodnych urządzeń gaśniczych.

5.2. Gdy do gaszenia pożaru używa się wody lub piany, a sprzęt zainstalowany w pomieszczeniu ma otwarte, nieizolowane części przewodzące prąd, napięcie elektryczne jest automatycznie wyłączane do czasu rozpoczęcia gaszenia.

5.3. Dla każdej sekcji systemu gaśniczego należy zainstalować oddzielną jednostkę sterującą.

5.4. W miejscach, gdzie istnieje możliwość mechanicznego uszkodzenia dysz (tryskacze, zraszacze) należy je zabezpieczyć bez zmiany obszaru nawadniania i bez wpływu na rozchodzenie się ciepła.

5.5. Temperatura topnienia topliwej części zamka dyszy tryskaczowej lub temperatura wybuchu ampułki szklanej muszą być zgodne z dokumentacją projektową.

5.6. Dysze zainstalowane w tym samym pomieszczeniu muszą mieć tę samą średnicę.

5.7. Dysze muszą być czyste, bez pęknięć i wgnieceń. Podczas prac naprawczych w pomieszczeniach dysze są zabezpieczone przed dostaniem się na nie farby lub tynku. Po zakończeniu naprawy urządzenia zabezpieczające są usuwane.

5.8. Zabrania się: – montowania zatyczek w miejscu włączonych i niskiej jakości dysz; – przechowywać materiały bliżej niż 0,9 m od dysz.

5.9. Obiekt musi posiadać zapas dysz co najmniej 10% liczby zainstalowanych dysz.

5.10. Rurociągi należy pomalować na następujący kolor:

• napełnić wodą – zielony;

– napełnić powietrzem – zielony do centrali, niebieski – za centralą;

• napełnić wodą i powietrzem – zielony do węzła kontrolnego, niebieski i zielony (naprzemiennie odcinki nie dłuższe niż 2m) – za węzłem kontrolnym;

– wypełnienie mieszanką pianową (piana gaśnicza) – kolor zielony z brązowymi pierścieniami ostrzegawczymi. Szerokość pierścieni ostrzegawczych musi wynosić 70 mm, odległość między nimi – 4000 mm;

• wypełnienie gazem – kolor żółty.

NOTATKA. Wszystkie powierzchnie zewnętrzne rurociągów malowane są ochronną warstwą farby, z wyjątkiem gwintów i powierzchni uszczelniających połączeń kołnierzowych.

5.11. W pomieszczeniach o agresywnym środowisku rurociągi należy malować farbami odpornymi na to środowisko.

NOTATKA. Rury w teatrach, muzeach i innych obiektach kulturalnych można pomalować tak, aby pasowały do ​​wnętrza lokalu.

5.12. Zabroniony:

• użyć orurowania instalacji do zawieszenia lub zabezpieczenia dowolnego sprzętu;
• wykorzystywać hydranty wewnętrzne zainstalowane w sieci tryskaczowej instalacji gaśniczej do celów innych niż gaśnicze;
• podłączanie urządzeń produkcyjnych i urządzeń sanitarnych do rurociągów urządzeń gaśniczych;

– montaż armatury zamykającej i połączeń kołnierzowych w rurociągach zasilających i dystrybucyjnych.

5.13. Dostęp do jednostek sterujących nie może być przeciążony ani utrudniony.

5.14. Każda centrala musi posiadać tabelę z nazwami chronionych pomieszczeń, liczbą i rodzajem zainstalowanych dysz oraz schematem funkcjonalnym ich rozmieszczenia. 5.15. Zawory węzłów sterujących muszą być uszczelnione.

5.16. Pomieszczenie, w którym zainstalowano centralę, musi mieć oświetlenie awaryjne i musi być zamknięte. Klucze do tego pokoju muszą być przechowywane przez obsługę i strażników.

5.17. Na drzwiach pomieszczenia centrali lub obok nich musi znajdować się napis „Sterownik urządzenia gaśniczego” (GGĮVM).

5.18. Przepompownia musi mieć połączenie telefoniczne z remizą straży pożarnej lub z innymi pomieszczeniami, które pełnią dyżur 24 godziny na dobę. Przy wejściu do przepompowni tablica świetlna „Stacja gaśnicza” musi być stale włączona.

5.19. Pomieszczenie stacji gaśniczej (pompowni) musi posiadać schludne, czytelne schematy rozmieszczenia urządzeń oraz podstawowe schematy sterowania elektrycznego.

5.20. Pomieszczenie stacji gaśniczej (pompy) musi być zamknięte. Klucze do tego pokoju muszą być przechowywane przez obsługę i strażników.

5.21. W pompowni należy uszczelnić zawory węzłów wlotowych i sterowniczych, szafy automatyki i alarmów.

5.22. W celu ochrony stacji gaśniczej (pompy) można zainstalować automatyczny alarm bezpieczeństwa, którego sygnały można wprowadzić do pomieszczenia personelu dyżurnego.

5.23. Zabrania się przechowywania materiałów i urządzeń obcych na terenie stacji (pompy) gaśniczej i centralek.

5.24. Sterowanie elektryczne wodnych i pianowych urządzeń gaśniczych musi gwarantować:

– automatyczne uruchomienie pomp głównych (dystrybutorów pożarowych i pompowych);

– automatyczne uruchomienie pomp rezerwowych (pompy ppoż. i dystrybutory);

• automatyczne załączanie okuć zamykających z napędem elektrycznym;

– automatyczne uruchamianie i zatrzymywanie pompy odwadniającej;

– lokalne iw razie potrzeby zdalne sterowanie pompami;

• lokalne zarządzanie urządzeniami gwarantującymi kompensację wycieku materiału gaśniczego i sprężonego powietrza w rurociągach i zbiornikach hydropneumatycznych;
• automatyczne przełączanie obwodów sterowania i alarmów na wejście rezerwowe w przypadku zaniku napięcia na wejściu głównym (z wyjątkiem obwodów sterowania lokalnego pomp i sygnalizacji świetlnej o napięciu na wejściach elektrycznych);
• dezaktywacja automatycznego startu pompy;

– automatyczne sterowanie żaluzjami (zaworami) pod napięciem, urządzeniami rejestrującymi zadziałanie węzłów sterujących oraz urządzeniami tworzącymi impuls sterujący do automatycznego uruchamiania pomp pożarowych, dystrybutorów pomp, obwodów elektrycznych (zgodnie z poleceniem wezwania);

– automatyczne sterowanie w zbiorniku poziomu awaryjnego, studzience drenażowej i zbiorniku zaprawy pianotwórczej (przy przechowywaniu osobno);

– kontrola stanu alarmów dźwiękowych i świetlnych;

• wyłączenie alarmu dźwiękowego;

– tworzenie impulsów sterujących urządzeniami technologicznymi i elektrotechnicznymi obiektu oraz systemami sygnalizacji pożaru (poprzez zamontowanie na wyjściach urządzeń gaśniczych lub alarmowych elementów potencjałowych lub bezpotencjałowych, stykowych lub bezstykowych).

5.25. W pompowni muszą być zainstalowane lokalne urządzenia sterujące dla pomp. Dozwolone jest sterowanie pompami przeciwpożarowymi z wartowni. W przepompowni należy zainstalować lokalne urządzenia sterujące sprężarki, z uwzględnieniem lokalizacji sprężarki.

5.26. Powrót urządzeń do trybu automatycznego rozruchu powinien nastąpić w remizie strażackiej lub innym pomieszczeniu o całodobowym dyżurze.

5.27. Stacje przeciwpożarowe (pompownie) muszą być wyposażone w sygnalizację świetlną dla:

– napięcie na wejściu zasilania głównego i rezerwowego;

• dezaktywacja automatycznego uruchamiania pomp ppoż., dystrybutorów pomp, pomp odwadniających;

– awarie obwodów elektrycznych urządzeń rejestrujących zadziałanie centralek i uruchamiających system gaśniczy lub urządzenia zamykające (zgodnie z komendą wezwania, określającą kierunek);

– awarie obwodów sterowania pod napięciem żaluzji (zaworów) (zgodnie z poleceniem wywołania, wskazującym kierunek). Można zastosować wskazanie wizualne;

– blokowanie rolet pod napięciem (zgodnie z komendą wezwania, z podaniem kierunku);

– poziom awaryjny w zbiorniku przeciwpożarowym, w zbiorniku z zaprawą pianową, w dole drenażowym (sygnał ogólny).

5.28. Pokój całodobowy musi być wyposażony w:

a) sygnalizacja świetlna i dźwiękowa o:

– powstanie ognia (odszyfrowanie kierunków);

– uruchomienie pomp;

• rozpoczęcie pracy urządzenia ze wskazaniem kierunku, w którym dostarczany jest materiał gaśniczy lub pomieszczenia (poprzez rozszyfrowanie kierunków);
• dezaktywacja automatycznego uruchamiania pomp;

– awaria urządzenia: zanik napięcia na wejściach zasilania głównego i rezerwowego, spadek ciśnienia w zbiorniku hydropneumatycznym, niesprawność linii i urządzeń zasilających sygnalizację pożarową (w przypadku braku takiego alarmu w urządzeniu sygnalizacji pożaru), zablokowanie zelektryfikowanych rolet , awarie obwodów sterowania elektrycznego armatury zamykającej (sygnał wspólny);

– awaryjny poziom wody, zaprawy pieniącej, środka pianotwórczego w zbiornikach lub zbiorniku, studzience drenażowej (sygnał ogólny);

b) sygnalizacja świetlna o:

– napięcie na wejściach instalacji elektrycznej urządzeń;

• wyłączenie alarmu dźwiękowego informującego o pożarze (gdy nie ma automatycznego kasowania alarmu);

– wyłączenie alarmu dźwiękowego informującego o awariach systemu (gdy nie ma automatycznego resetu stanu alarmu);

– położenie żaluzji pod napięciem (otwarte).

5.29. Sygnały dźwiękowe (syreny, dzwonki) o pożarze, uruchomieniu pomp pożarowych i zadziałaniu urządzeń gaśniczych muszą różnić się tonem od sygnałów dźwiękowych o usterkach.

5.30. Obiekt musi posiadać podwójny zapas piany do urządzeń gaśniczych pianowych. Jego analiza jakości jest przeprowadzana raz w roku w laboratorium testowym pożaru.

5.31. Przy określaniu ilości środka gaśniczego do gazowego urządzenia gaśniczego (najczęściej pomieszczenia) należy przewidzieć 100% rezerwę gazu. W przypadku testów urządzeń podaż środka gaśniczego obliczana jest na podstawie kubatury najmniejszego pomieszczenia. W stacji gaśniczej musi być utrzymywany zapas gazu.

5.32. Urządzenia zawierające materiał gaśniczy i butle ze sprężonym powietrzem należy instalować nie bliżej niż 1 m od źródła ciepła.

5.33. Każde urządzenie dystrybucyjne musi mieć tabliczkę wskazującą nazwę i lokalizację chronionego pomieszczenia.

5.34. W pomieszczeniu gazowej stacji gaśniczej w specjalnie wyposażonej szafie musi znajdować się sprzęt pierwszej pomocy, a także urządzenia izolujące sprężone powietrze lub maski przeciwgazowe.

5.35. Ręczne urządzenia rozruchowe urządzeń rozdzielczych (kierunków), butle w gazowej stacji gaszenia muszą być zaplombowane.

5.36. Dla osób pracujących w pomieszczeniu, w którym zainstalowano automatyczne gazowe urządzenie gaśnicze, należy przygotować i wyświetlić instrukcję, która określa sposób postępowania i ewakuacji po otrzymaniu sygnału alarmowego o zadziałaniu urządzenia.

5.37. Elektryczne sterowanie gazowymi urządzeniami gaśniczymi musi gwarantować:

– automatyczny start urządzeń;

• wyłączanie i resetowanie automatycznego startu urządzeń;
• automatyczne przełączanie zasilania elektrycznego z głównego na rezerwowy w przypadku zaniku napięcia na wejściu głównym;

– zdalne uruchomienie urządzenia;

• kontrola przerw w obwodach elektrycznych sterowania nabojami pirotechnicznymi;

– kontrola ciśnienia cylindrów rozruchowych i rurociągów wzbudzenia;

– sterowanie alarmem świetlnym i dźwiękowym (zgodnie z komendą wezwania);

• wyłączenie alarmu dźwiękowego;

– tworzenie impulsów sterujących urządzeniami technologicznymi i elektrotechnicznymi obiektu oraz systemami sygnalizacji pożaru (poprzez zamontowanie na wyjściach urządzeń gaśniczych lub alarmowych elementów potencjałowych lub bezpotencjałowych, stykowych lub bezstykowych).

5.38. Automatyczne urządzenia rozruchowe gazowego urządzenia gaśniczego muszą być zainstalowane w pomieszczeniu, w którym ludzie pełnią dyżur 24 godziny na dobę.

5.39. Przy wejściu do pomieszczeń chronionych gazowymi urządzeniami gaśniczymi należy zainstalować alarmy świetlne i dźwiękowe o:

• dostawa środka gaśniczego do chronionego pomieszczenia;
• dezaktywacja automatycznego startu urządzenia.

5.40. Stacja gaszenia gazem musi być wyposażona w alarm świetlny o:

– napięcie na wejściu zasilania głównego i rezerwowego;

– spadek ciśnienia w rurociągu wzbudzenia 0,05 MPa iw cylindrach startowych 0,2 MPa (sygnał wspólny);

– niesprawność obwodów elektrycznych sterowania nabojami pirotechnicznymi (zgodnie z komendą wezwania, poprzez odczytanie kierunków lub poprzez sygnalizację wizualną);

– o uruchomieniu urządzenia (sygnał ogólny).

5.41. Obiekt, w którym zainstalowano gazowe urządzenie gaśnicze (w pomieszczeniu z całodobowym dyżurem) musi być wyposażony w:

a) sygnalizacja świetlna i dźwiękowa o:

– powstanie ognia (odszyfrowanie kierunków);

• rozpoczęcie pracy urządzenia i wprowadzenie środka gaśniczego do chronionego pomieszczenia (poprzez rozszyfrowanie kierunków);
• awaria urządzenia, zanik napięcia na wejściach zasilania głównego i rezerwowego, awarie linii i urządzeń zasilających sygnalizację pożarową (w przypadku braku takiego alarmu w sygnalizacji pożarowej), przerwy w obwodach elektrycznych sterowania nabojami pirotechnicznymi, spadek ciśnienia powietrza (wspólny sygnał);

b) sygnalizacja świetlna o:

– napięcie na wejściach instalacji elektrycznej urządzeń;

– wyłączenie automatycznego startu urządzenia (poprzez rozszyfrowanie kierunków);

• wyłączenie alarmu dźwiękowego informującego o pożarze (gdy nie ma alarmu o skasowaniu trybu automatycznego);

– wyłączenie alarmu dźwiękowego informującego o awariach systemu (gdy nie ma resetu automatycznego trybu alarmu).

5.42. Butle gazowe urządzenia do gaszenia gazem muszą być ważone co najmniej raz na kwartał (chyba, że ​​producent określi inny termin). Gdy masa wypełniacza zmniejszy się o 10%, butle należy ponownie napełnić lub uzupełnić.

5.43. Gaśnice muszą być uziemione. Rezystancja elektryczna uziemienia jest sprawdzana raz w roku, a rezystancja izolacji obwodów elektrycznych jest sprawdzana raz na trzy lata.

5.44. Działanie urządzeń gaśniczych jest sprawdzane raz w roku.

POŻAR, ALARMY PRZECIWPOŻAROWE

6.1. Pożarowe, przeciwpożarowe urządzenia alarmowe, urządzenia alarmowe (czujniki, czujki) muszą spełniać obowiązujące normy, warunki techniczne, wymagania producenta firmy, wymagania lokalu, w którym są zainstalowane oraz muszą być wolne od wad.

6.2. Urządzenia sygnalizacji pożaru muszą być stale sprawne i w porządku. Ich działanie jest sprawdzane zgodnie z instrukcjami producenta. Instrukcje dotyczące konserwacji i kontroli urządzeń muszą być dołączone do urządzenia odbiorczego, w łatwo dostępnym miejscu.

Dla każdego typu sygnalizatora pożarowego należy sporządzić regulamin prac konserwacyjnych, a ich wykonanie odnotować w dzienniku.

6.3. Podczas naprawy gwarancyjnej firma użytkująca nie może uszkadzać plomb na urządzeniach urządzenia.

6.4. Alarmy instalowane w takich miejscach, w których istnieje możliwość ich mechanicznego uszkodzenia, muszą być zabezpieczone osprzętem ochronnym, który nie ma wpływu na alarmy.

6.5. Alarmy muszą być czyste. Podczas wykonywania prac naprawczych w pomieszczeniu alarmy zapobiegające dostawaniu się na nie tynku, farby itp. materiały muszą być chronione przez urządzenia ochronne. Po zakończeniu prac naprawczych urządzenia zabezpieczające muszą zostać usunięte.

6.6. Zabrania się stosowania innych sygnalizatorów podobnego typu lub zasady działania w miejsce uszkodzonych sygnalizatorów lub skracania ich wiązki. W przypadku konieczności usunięcia alarmu do testowania lub z innego powodu, konieczne jest zainstalowanie w jego miejsce analogowego alarmu roboczego.

6.7. Dostęp do alarmów musi być swobodny, a miejsca ich instalacji muszą być odpowiednio oświetlone. Odległość alarmów od składowanych materiałów i sprzętu musi wynosić co najmniej 0,6 m. W pobliżu alarmów nie mogą znajdować się żadne urządzenia grzewcze.

6.8. W przypadku montażu alarmów na suficie perforowanym, przez który do pomieszczeń doprowadzane jest powietrze, sufit wokół nich musi być pokryty promieniem 0,5 m.

6.9. Przewody i kable alarmowe muszą być solidnie zamocowane, bez pęknięć, zagięć, uszkodzeń izolacji. 6.10. Obiekt musi posiadać zapas alarmów co najmniej 10% zainstalowanej liczby.

6.11. Automatyczne alarmy przeciwpożarowe należy dobierać zgodnie z ich charakterystyką techniczną i wymaganiami norm.

6.12. W jednym pomieszczeniu muszą być zainstalowane co najmniej dwa automatyczne alarmy.

6.13. Dopuszcza się instalację jednego alarmu przeciwpożarowego w jednym pomieszczeniu, jeżeli urządzenia automatyki pożarowej budynku spełniają wymagania serii norm EN-54 i rozplanowania pomieszczeń oraz są zatwierdzone w laboratorium badań przeciwpożarowych Zakładu Ochrony Przeciwpożarowej . Alarmy pożarowe mogą być adresowane za pomocą sterowania programowego i samokontroli działania. W takim przypadku dopuszcza się zbudowanie jednej belki (pętli) na kilku kondygnacjach bez ograniczania liczby chronionych pomieszczeń. Ilość alarmów pożarowych w jednej belce (pętli) jest określona parametrami technicznymi urządzenia (w pętli pozostaje 10% rezerwy, aby w razie potrzeby można było podłączyć dodatkowe alarmy).

6.14. Autonomiczne czujki dymu mogą być instalowane w domach mieszkalnych, mieszkaniach, oddziałach szpitalnych, pokojach hoteli, motelach, sanatoriach, obiektach rekreacyjno-turystycznych oraz innych obiektach użyteczności publicznej, w których ludzie są stale obecni (czujni) i słyszą sygnał alarmowy.

6.15. Autonomiczne czujki dymu mogą być podłączone do sieci sygnalizacji pożarowej, ale nie mogą być wykorzystywane do generowania impulsów sterujących dla urządzeń automatyki pożarowej.

6.16. Autonomiczne czujki dymu muszą być instalowane zgodnie z „Instrukcją instalacji autonomicznych czujek dymu” zatwierdzoną przez republikański państwowy organ ochrony przeciwpożarowej.

6.17. Ręczne alarmy przeciwpożarowe muszą być wyposażone w szybę ochronną, a ich miejsca instalacji muszą być oświetlone.

6.18. W przypadku awarii lub naprawy ręcznego alarmu pożarowego należy zawiesić na nim tabliczkę z odpowiednim napisem.

6.19. Działanie sygnalizatora pożarowego sprawdza się poprzez przesłanie sygnału alarmowego ze źródeł ciepła, dymu lub światła, wciśnięcie przycisku alarmowego, a także symulację uszkodzenia mechanicznego (przerwa w obwodzie, zwarcie) oraz postępowanie zgodnie z instrukcją obsługi dołączoną do każdego urządzenia . Wyniki kontroli działania sygnalizatora pożarowego odnotowywane są w dzienniku rozliczeniowym kontroli.

6.20. Kontrola wewnętrzna stanu zainstalowanych urządzeń przeprowadzana jest raz w roku po zakończeniu ich okresu gwarancyjnego, a eksploatacji urządzeń raz w miesiącu.

6.21. Testowanie czujek termicznych wielokrotnego użytku przeprowadza się nie rzadziej niż raz w roku przy użyciu przenośnego urządzenia testowego – źródła ciepła. Alarmy dymowe i kombinowane są sprawdzane co najmniej raz w miesiącu.

WYPOSAŻENIE, WYPOSAŻENIE I ICH ROZMIESZCZENIE W STRAŻNICY

7.1. Podczas instalowania stacji i koncentratorów przeciwpożarowych przewiduje się rezerwę co najmniej 10% promieniowania.

7.2. Nie więcej niż 10 wiązek sygnalizacji pożaru można podłączyć do odbiorczych urządzeń sterujących i koncentratorów separujących sygnały o pożarze i uszkodzeniu, jeżeli nie sterują one urządzeniami technologicznymi i innymi, automatycznymi systemami gaszenia, oddymiania i powiadamiania o pożarze.

7.3. Stacje przeciwpożarowe, koncentratory i urządzenia kontroli recepcji muszą być zainstalowane w pomieszczeniach, które pełnią dyżur przez całą dobę.

7.4. W indywidualnych przypadkach dopuszcza się instalowanie urządzeń kontroli odbioru w pomieszczeniach, w których nie ma wacht, ale konieczne jest zagwarantowanie, że sygnały o pożarze i awariach są przekazywane do innego pomieszczenia, które posiada kanały komunikacyjne do zgłaszania pożaru i pełni dyżur wokół zegar.

7.5. W pomieszczeniach, w których nie ma strażników, należy zapewnić środki uniemożliwiające osobom niepowołanym dostęp do urządzeń kontroli recepcji i sygnalizacji pożaru.

7.6. Zabrania się instalowania w magazynach straży pożarnych, stacji sygnalizacji pożarowej, koncentratorów, urządzeń kontroli odbioru i urządzeń sterujących. Urządzenie to może być instalowane w niewybuchowych i niepalnych pomieszczeniach na ścianach, przegrodach i konstrukcjach o zerowej granicy pożarowej. Dopuszcza się montaż urządzenia na konstrukcjach palnych zabezpieczonych blachą o grubości nie mniejszej niż 1 mm lub innym niepalnym materiałem z blachy o grubości co najmniej 10 mm. Arkusz materiału musi być o 100 mm większy niż wymiary urządzenia. Odległość między urządzeniami sterującymi odbiorem a sufitem palnym musi wynosić co najmniej 1 m.

7.7. Gdy stacje sygnalizacji pożaru i urządzenia kontroli odbioru znajdują się obok siebie, odległość między nimi musi wynosić co najmniej 50 mm.

7.8. Urządzenia i urządzenia sterujące należy montować na wysokości 0,8-1,8 m na stojaku lub ścianie.

7.9. Powierzchnia pomieszczenia dozorcy musi wynosić co najmniej 15 m 2 . Musi znajdować się na pierwszym piętrze lub w piwnicy i mieć bezpośrednie wyjście na zewnątrz. Temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna wynosić 18-25 ºC, wilgotność względna nie powinna przekraczać 80%.

7.10. Pomieszczenie wyposażone w sprzęt przeciwpożarowy i całodobowe dyżurowanie musi mieć naturalne oświetlenie, a także oświetlenie co najmniej 150 lx lampami dziennymi lub 100 lx żarówkami. Oprócz głównego należy zainstalować oświetlenie awaryjne, które gwarantuje co najmniej 10% oświetlenia głównego. W przypadku zawodnego oświetlenia awaryjnego sieci prądu przemiennego wymagane jest zasilanie bateryjne.

7.11. W pomieszczeniach, w których nie ma stróżów, ale zainstalowane są urządzenia kontroli dostępu, temperatura i wilgotność względna muszą spełniać wymagania paszportów, norm i instrukcji obsługi urządzeń przeciwpożarowych.

7.12. Wartownia, w której zainstalowane są stacje sygnalizacji pożaru i koncentratory, musi mieć połączenie telefoniczne.

7.13. Alarmy pożarowe muszą mieć inny ton niż alarmy awarii.

7.14. Zabronione jest instalowanie akumulatorów w pomieszczeniu dozorcy (muszą być zainstalowane w oddzielnym pomieszczeniu).

7.15. Obudowy urządzeń sygnalizacji pożaru muszą być uziemione. Rezystancja elektryczna uziemień ochronnych nie może przekraczać 10 omów.

Uziemienie można zainstalować:

• z rur sieci wodociągowej (zabronione jest korzystanie z sieci gazowej i ciepłowniczej);
• z budynków i statycznych konstrukcji metalowych z niezawodnym połączeniem z ziemią.

7.16. Rezystancję elektryczną uziemień urządzeń sygnalizacji pożaru oraz rezystancję izolacji obwodów elektrycznych sprawdza się zgodnie z wymaganiami punktu 5.43.

7.17. Urządzenia sygnalizacji pożaru, szafy itp. muszą być zaplombowane plombami personelu serwisowego.

7.18. Miejsce podłączenia urządzeń alarmowych do abonamentowej linii telefonicznej musi być niezawodnie zabezpieczone przed dostępem osób postronnych.

7.19. Pomieszczenie wartownicze musi zawierać listę chronionych pomieszczeń ze wskazaniem ich nazwy i lokalizacji. W przypadku obiektów złożonych muszą istnieć schematy rozmieszczenia terenu i budynków.

ZEWNĘTRZNA SYGNALIZACJA ŚWIETLNA I DŹWIĘKOWA

8.1. Zadaniem zewnętrznego systemu alarmowego jest generowanie i wydobywanie sygnału alarmowego oraz powiadamianie pobliskich pracowników i mieszkańców o niebezpieczeństwie pożaru.

8.2. Jako sygnalizator świetlny stosuje się lampę elektryczną o mocy do 25 W, która jest instalowana od frontu chronionego budynku nie niżej niż 2,75 m od ziemi.

Lampa elektryczna musi być przykryta szklanym daszkiem pomalowanym na czerwono, wbudowanym w uchwyt ochronny przymocowany do metalowego wspornika lub ściany budynku.

8.3. Do sygnalizacji dźwiękowej wykorzystywane są dzwonki elektryczne, syreny o mocy do 20 W, montowane od frontu budynku na wysokości co najmniej 2,75 m wraz z osprzętem ochronnym. NOTATKA. Alarm analogowy można zainstalować na korytarzach budynku.

SYSTEMY ODDYMIANIA

9.1. Systemy oddymiania budynków (dalej – przeciwdymne) muszą zapewniać:

– automatyczne tworzenie i przekazywanie sygnałów pożarowych do wacht;

• automatyczne uruchamianie wentylatorów nawiewnych i nawiewu powietrza do klatek schodowych, śluz i szybów wind;
• automatyczne uruchamianie wentylatorów wyciągowych i usuwanie produktów spalania (dymu) z zadymionej strefy;
• sterowanie pracą urządzeń poprzez wydawanie odpowiednich sygnałów do paneli sygnalizacyjnych;

– zdalne włączanie i wyłączanie wentylatorów wentylacji nawiewno-wywiewnej;

– automatyczny i zdalny powrót windy na piętro (zdalne sterowanie odbywa się z centrali alarmowej);

– automatyczne i zdalne wyłączanie systemów klimatyzacji i wentylacji;

– ostrzeżenie o niebezpieczeństwie pożaru (automatyczne uruchomienie alarmu świetlnego i dźwiękowego).

9.2. Sterowanie elektryczne systemu przeciwdymnego musi umożliwiać przełączenie z trybu pracy automatycznej do trybu ręcznego. Łącznik musi być zainstalowany w centrali.

9.3. Szafy automatyki i panele alarmowe systemu przeciwdymowego budynków są zwykle instalowane w pomieszczeniu, w którym nie ma stróżów. W takim przypadku nie ma potrzeby duplikowania alarmu świetlnego z alarmem dźwiękowym, ale konieczne jest dodatkowo wprowadzenie alarmu świetlno-dźwiękowego w dyspozytorni lub w pomieszczeniu, w którym całodobowo dyżurują stróże:

• o pożarze (sygnał ogólny bez dekodowania pomieszczenia);

– o usterkach (sygnał ogólny);

– o pracy wentylatora (sygnał wspólny);

9.4. Szafy automatyki systemu przeciwdymowego i panele alarmowe muszą być wyposażone w:

a) sygnalizacja świetlna i dźwiękowa o:

– powstanie ognia (odszyfrowanie kierunku);

– rozruch wentylatora (poprzez rozszyfrowanie rozruchu każdego wentylatora z osobna);

– włączanie i otwieranie zaworów (odszyfrowanie miejsca montażu zaworu);

• dezaktywacja automatycznego startu systemu przeciwdymnego;
• awaria urządzenia, zanik napięcia na wejściach zasilania głównego i rezerwowego, awarie linii zasilających sygnalizacji pożarowej, urządzeń (w przypadku braku takiego alarmu w sygnalizacji pożarowej), przerwy w obwodach elektrozaworów zaworów i zatrzasków elektromagnetycznych pod napięciem, blokowanie zelektryfikowanych siłowników (wspólny sygnał);

b) sygnalizacja świetlna o:

– napięcie na wejściach instalacji elektrycznej urządzeń;

– wyłączenie alarmu dźwiękowego informującego o kasowaniu trybu automatycznego systemu, pożarze, (gdy nie ma kasowania trybu automatycznego alarmu);

– alarmy dźwiękowe, informujące o resecie trybu automatycznego systemu;

– niesprawności obwodów elektrycznych sterowania (zasilania) zelektryfikowanych napędów zaworów i zatrzasków elektromagnetycznych (zgodnie z poleceniem wywołania, odczytaniem kierunków lub zapewnieniem sygnalizacji wizualnej).

9.5. Drzwi prowadzące na schody wolne od dymu muszą posiadać mechanizmy samozamykające.

9.6. W wyznaczonych miejscach muszą znajdować się notatki informacyjne na szafach alarmowych, konsolach i stanowiskach sterowania automatyką. Nie da się tego zrobić ołówkiem ani atramentem.

9.7. Testy aerodynamiczne systemu przeciwdymnego należy wykonywać co najmniej raz w roku. Testy wykonują wyłącznie specjaliści posiadający odpowiednie kwalifikacje. Wyniki badań są sformalizowane w specjalnym akcie, do którego dołączony jest wykres aksionometryczny z wyszczególnionymi punktami, w których przeprowadzono badania.

9.8. Pomiary podczas badań aerodynamicznych należy wykonywać nie wcześniej niż po 15 minutach. po włączeniu wentylatora.

9.9. Systemy przeciwdymowe muszą być prawidłowo obsługiwane (nie podłączane niepotrzebnie), na ścianie na pierwszym piętrze każdego budynku należy umieścić instrukcję, która wskazuje, jakie działania należy podjąć w przypadku pożaru. Przed uruchomieniem systemu wszystkie osoby muszą zostać poinstruowane i odnotowane w specjalnym dzienniku, w którym podpisują funkcjonariusz wykonujący polecenie i osoba poinstruowana. Dziennik ten musi być prowadzony przez organizację obsługującą system oddymiania.